1. Ο στόχος: Το σπάσιμο όσο το δυνατόν περισσότερων καρυδών με γυμνά χέρια σε ζωντανή μετάδοση.

Τι πήγε στραβά: Και μόνο από τον τίτλο καταλαβαίνει κανείς πως δεν πρόκειται για εύκολη δουλειά. Ο λόγος; Οι καρύδες είναι σκληρά… καρύδια και δεν σπάνε εύκολα. Ένας Δανός καρατέκα πρέπει να το κατάλαβε (δυστυχώς) από πρώτο χέρι, μιας και δεν κατάφερε να σπάσει ούτε μία καρύδα. Το αντίθετο, μάλιστα. Έσπασε το ίδιο του το χέρι!

2. Ο στόχος: Η δημιουργία του μεγαλύτερου sandwich (ή sammich αν θέλετε) που έγινε ποτέ.

Τι πήγε στραβά: Το ρεκόρ που έπρεπε να ξεπεραστεί ήταν τα 1.378 μέτρα. Για να το ξεπεράσει, μια ιρανική οργάνωση γυναικών μάζεψε παραπάνω από χίλιους …. σαντουϊτσάδες με στόχο να φτιάξει ένα σάντουιτς μήκους ενάμισι χιλιομέτρου. Παρά το μεγάλο αριθμό ατόμων που συμμετείχαν στη δημιουργία του, η διαδικασία διήρκεσε αρκετές ώρες. Το κοινό που παρακολουθούσε την προσπάθεια ήταν εξίσου μεγάλο. Πολύ μεγάλο για την ακρίβεια. Και με την ώρα άρχισε να πεινάει. Πολύ. Αποτέλεσμα; Το πεινασμένο πλήθος όρμηξε με μανία πάνω στο (ημιτελές) σάντουιτς και πριν καν προλάβει να επιβεβαιωθεί το μήκος του το… τσάκισε!

3. Ο στόχος: Να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι ντυμένοι ή βαμμένοι Στρουμφ.

Τι πήγε στραβά: Το event φαινόταν πως είχε διοργανωθεί άψογα. Ή… σχεδόν άψογα. Οι Κροάτες που συμμετείχαν στην ψυχεδελική αυτή συνάθροιση από Στρουμφ ξέχασαν μία βασική λεπτομέρεια: το ακριβές νούμερο του προηγούμενου ρεκόρ. Έτσι οι περίπου 395 Κροάτες που μαζεύτηκαν όλο χαρά και προσμονή για να μπουν στις «χρυσές» σελίδες του βιβλίου, πιάστηκαν εξ απήνης όταν κάποιος τους πληροφόρησε πως το ρεκόρ κατείχαν 451 φοιτητές από το Warwick. Την.. στρούμφισαν, δηλαδή. Ηθικό δίδαγμα; Όταν προσπαθείς να σπάσεις ένα ρεκόρ, τότε το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να το… προσδιορίσεις!

4. Ο στόχος: Η μεγαλύτερη απεργία πείνας

Τι πήγε στραβά: Ο Ρώσος Agasi Vartanyan, ο οποίος κλείστηκε σε έναν τεράστιο πλαστικό κύβο – σπίτι με σκοπό να μη φάει τίποτα για πενήντα ημέρες παρέλειψε μια σημαντική λεπτομέρεια: να ενημερώσει τα Γκίνες για την προσπάθειά του. «Ας αράξω εδώ πρώτα και όταν με το καλό βγω, θα ασχοληθώ και με τη… χαρτούρα», φαίνεται να σκέφτηκε ο Vartanyan. Φυσικά η προσπάθειά του δεν ήταν «έγκυρη», σύμφωνα με τους κανόνες των Γκίνες, αλλά ούτε ο ίδιος φάνηκε να γνωρίζει πως θα έπρεπε να παραμείνει για παραπάνω από 94 ημέρες χωρίς φαγητό (το ρεκόρ κατείχε μια ομάδα φυλακισμένων Ιρλανδών το 1920). Ουπς!

5. Ο στόχος: Το στήσιμο 4,1 εκατομμυρίων ντόμινο και το ταυτόχρονο ρίξιμό τους

Τι πήγε στραβά: Το να στήσεις κοντά στα τέσσερα εκατομμύρια ντόμινο σε έναν χώρο απαιτεί, εκτός από δεκάδες ώρες αφοσίωσης, και την κατάλληλη υποδομή. Στην προκειμένη περίπτωση, ένα τεράστιο γήπεδο. Όσο πιο μεγάλος, όμως, είναι ο χώρος τόσο πιο εύκολο είναι για κάποιο ζώο ή πτηνό να… παρεισφρήσει. Έτσι και έγινε. Κατά τη διάρκεια του στησίματος, ένα σπουργίτι αποφάσισε να… trollάρει την προσπάθεια ρίχνοντας κάτω περίπου είκοσι χιλιάδες ντόμινο. Ήταν τέτοια η οργή των εθελοντών, μάλιστα, που κατάφεραν να παγιδεύσουν το σπουργίτι και να το… πυροβολήσουν! Το γεγονός, όπως ήταν αναμενόμενο, εξόργισε δεκάδες φιλοζωικές οργανώσεις στην Ολλανδία, ενώ το δίκτυο που μετέδιδε την προσπάθεια δέχτηκε σωρεία απειλητικών τηλεφωνημάτων, μιας και το σπουργίτι που αποδήμησε (κυριολεκτικά) εις Κύριον αποτελούσε προστατευόμενο είδος.

perierga